تصویر سه بعدی بسازید! 

آیا می دانستید که با همین دوربین های خانگی می توانید تصویری سه بعدی از هر منظره ای که می خواهید بسازید؟

اگر قدم به قدم با ما پیش آیید، می بینید که انجام این کار چندان هم دشوار نیست! اما قبل از تصویر برداری لازم است که مهارت مشاهده عکس های سه بعدی را یاد بگیرید. به سه روش این کار را می شود انجام داد :

با چپ کردن چشم هایتان! با خیره شدن به دوردست و مشاهده تصویر در همان حالت و روش آخر استفاده از عینک مخصوص است.

 اما اکثر افراد با یکی از دو روش اول موفق به مشاهده تصاویر می شوند. می توانید انجام این کار رو با دو عکس زیر تمرین کنید.

آیا موفق به مشاهده تصویر ساعت در عکس اول و تصویر پاسارگاد در عکس دوم شدید؟ با کمی جلو و عقب بردن سرتان در حالیکه به تصویر با چشمان چپ شده خیره هستید بلاخره موفق می شوید!



پس از انجام این تمرین های دشوار زمان عکاسی فرا رسید! شما می توانید از هر نوع دوربینی (البته ترجیحا دیجیتال) که در اختیار دارید برای انجام این کار استفاده کنید .



روش کار به این صورت است که چشمی دوربین را مقابل چشم راستتان قرار دهید و از منظره مقابل خود عکسی تهیه کنید. توجه کنید که در این روش از نمایشگر دوربین استفاده نمی شود و مانند دوربین های قدیمی از چشمی استفاده کنید. سپس به سادگی و بدون اینکه جابه جا شوید چشمی را این بار مقابل چشم چپتان قرار دهید و عکس بگیرید. البته اگر منظره ای که از آن عکس می گیرید از شما دور باشد بهتر است میزان جابه جای دوربین در دو حالت عکسبرداری کمی بیشتر باشد.



برخی افراد هم با انتقال تعادلشان از پای راست به چپ این جابه جایی را ایجاد می کنند. بعد از چند بار تمرین مقدار این جابه جایی برای هر فاصله از سوژه دستتان می آید.



مرحله بعد قرار دادن این دو عکس با اندازه یکسان در کنار یکدیگر می باشد. اما نحوه قرار دادن عکس ها در کنار هم نیز حائز اهمیت است. اگر می خواهید با روش چپ کردن چشم تصاویرتان را مشاهده کنید، عکسی که از سمت راست شما بود در طرف چپ قرار می گیرد و عکس طرف چپتان در سمت راست قرار می گیرد.



پس از قرار دادن عکس ها در مجاور هم، آن ها را در فاصله کمی دور نگاه دارید تا با چشمان چپ شده بتوانید واضح ببینیدشان. این کار را آنقدر با عقب جلو بردن عکس (یا سرتان!) انجام دهید تا به جای دو عکس، سه عکس مشاهده کنید که در این حالت عکس میانی تصویر سه بعدی شما است. البته هر از چند گاهی به چشمانتان استراحت دهید تا اذیت نشوند. یک بار که موفق شوید دفعات بعد انجام کار آسان می شود. دیدن این تصویر نیاز به تمرکز دارد به این دلیل که اطلاعات بصری که به مغزتان وارد می شود دو برابر حالت عادی است. با مشاهده تصویر سه بعدی گویی خودتان در محیط ایستاده اید. تصاویر زیر نمونه ای از تصاویر تهیه شده به همین روش هستند که می توانید نسخه بزرگتر آن ها را دریافت نمایید.

اما اگر شما از آن دسته افرادی هستید که با روش خیره شدن به دوردست یا اصطلاحا روش "موازی" قادر به دیدن تصاویر سه بعدی هستید، تصاویرتان عکس حالت قبل قرار دهید. به این معنی که عکس راست در سمت راست و عکس چپ در سمت چپ قرار گیرد. تنها نکته ای که در این شرایط باید به آن توجه شود این است که فاصله دو عکس با یکدیگر به اندازه فاصله دو چشم شما باشد. در زیر عکس های قبل اما برای روش دید موازی جهت دریافت قرار دارند.

به این ترتیب با همین روش های ساده و با امکانات موجود از همین حالا می توانید تصاویر سه بعدی تان را تولید نمایید.

البته حتما مواظب چشم هایتان باشید!


 

ساخت موتور حرارتی با چرخ دوچرخه  

می دانیم کهروش های گوناگونی برای تبدیل انرژی حرارتی به کار وجود دارد. 

به موتور هایی که این نوع انرژی را به کار تبدیل می کنند، موتورهای حرارتی گفته می شود. در اینجا به معرفی چگونگی ساخت موتوری بسیار جالب پرداخته که با آن می توانید دوستانتان را شگفت زده نمایید.



ساخت این موتور کار چندان مشکلی نیست، شاید دشوار ترین مرحله آن یافتن یک چرخ دوچرخه می باشد! برای تبدیل حرارت به کار، بعد از فراهم نمودن وسایل زیر، با ما همراه شوید تا گام به گام پیش رفته و موتورمان را بسازیم.

وسایل مورد نیاز 

 یک عدد چرخ دوچرخه (بدون تیوپ و لاستیک)

 قیچی آهن بُر (یا هر وسیله دیگری که بتوانید به کمک آن پره های چرخ را ببُرید)

 انبر دست

 کش لاستیکی پهن و محکم به طول حدودا 6 متر ( یا در حدود 30 عدد 20 سانتی متری)

 چراغ دستی با مطالعه (در اینجا حرارت لامپ مورد نیاز ما است پس هر نوع لامپی که تولید حرارت نماید مناسب است.)

با آماده نمودن این وسایل می توان کار ساخت موتور را شروع نمود
اولین قدم بریدن پره های دوچرخه است.

برای انجام این کار می بایست طول هر پره را اندازه گرفته و حدود 4 سانتی متر از ابتدای پره (نزدیک لبه چرخ) و 4 سانتی متر از انتهای آن (نزدیک مرکز چرخ) را با ماژیک علامت بزنید. این کار را برای تمامی پره های چرخ تکرار کنید تا 4 سانتی متر از بیرون و درون چرخ، دورتادور علامت گذاری شود.

بعد از انجام علامت گذاری، با استفاده از قیچی آهن براز محل علامت ها شروع به بردن یکی یکی پره ها نمایید. این مرحله به کمی زور بازو و احتیاط نیاز دارد، پس مواظب باشید!

بعد از آن که پره بریده شد با استفاده از انبردست میله باقی مانده از پره را خم کنید، طوری که شبیه به یک قلاب شود. این قلاب ها قرار است کش های لاستیکی را نگاه دارند. دقت کنید که شکل تمامی قلاب ها تا جای ممکن یکسان باشد.

نکته مهم دیگر این است که خم کردن بیش از حد آلومینیوم می تواند منجر به شکستن آن شود. پس در حین کار به این موضوع نیز توجه کنید.
بعد از انجام این کار، کش لاستیکی را کشیده و از دوطرف به قلاب های روبه رو بیاندازید.

به این ترتیب شما پره ی آلومینیومی چرخ را با پره ای کشی جایگزین نموده اید. در حین انجام این کار مواظب باشید که کش از دستتان در نرود و به شما آسیب نرساند.

بهتر است در هر مرحله یک پره را بریده، کش را جایگزین کرده و سپس به سراغ بریدن پره بعد بروید. دلیل این امر این است که کش باید در دو قلاب متناظر به درستی قرار بگیرد تا تعادل چرخ حفظ شود. این روش از گیج شدنتان جلوگیری می کند و شما می توانید به راحتی کش ها را در جای هر پره قرار دهید.

این مراحل را برای تمامی پره ها یکی یکی تکرار نمایید تا چرخ شما به شکل زیر شود. 

اکنون این چرخ آماده است تا جهت ساخت موتور حرارتی به کار برده شود. میاه ای را از محور چرخ عبور دهید، طوری که چرخ بتواند حول آن به راحتی بچرخد. سپس میله را در جایی طبق شکل زیر قرار دهید که مجموعه میله و چرخ در تعادل کامل باشند.

توجه داشته باشید که این مجموعه باید به گونه ای باشد که هنگامی که چرخ آزادانه می چرخد، میله کاملا در جای خود ثابت باشد.

برای شروع کار موتور، لامپ را در فاصله 10 سانتی متری از مرکز چرخ قرار دهید و روشن نمایید. فاصله دقیق بستگی به نوع لامپ و میزان حرارت آن دارد. 

چند دقیقه بعد از روشن شدن لامپ، زمانی که به اندازه کافی گرم شد و تولید حرارت نمود پدیده بسیار جالبی را خواهید دید.

چرخ به تدریج شروع به چرخیدن خواهد کرد!

اگر لامپ را به مرکز چرخ نزدیکتر کنید، مشاهده خواهید کرد که با افزایش حرارت، سرعت چرخش چرخ نیز بیشتر می شود.

بله! شما موفق به ساخت یک موتور حرارتی شدید!



اتفاق جالبی که این جا رخ می دهد مربوط به رفتار کش لاستیکی در برابر حرارت است. کش لاستیکی بر خلاف فلزات در اثر گرما جمع یا به عبارتی منقبض می شود.

این امر باعث می شود که میزان کشش آن ها تغییر کرده و به این ترتیب محور چرخ به یک سمت جابه جا شود. با این جابه جایی تعادل چرخ بر هم خورده و چرخ شروع به چرخش می نماید.

اگر کمی صبر کنید مشاهده خواهید کرد که جهت چرخش چرخ بعد از مدتی بر عکس می شود.


آیا می توانید دلیل این امر را توجیه کنید؟





 

در این آزمایش می خواهیم با استفاده از یک نی ساده و نازک یک سیب زمینی خام را با یک حرکت سوراخ نماییم! پس وسایل لازم را که عبارتند از همین دو قلم (نی ساده و سیب زمینی خام) را سریع آماده کنید. 

اما چطور می توان با یک نی که به راحتی خم می شود این کار را انجام داد؟ نی را برداشته و با انگشت شست خود یک سر آن را ببندید. مواظب باشید به نی فشار زیادی وارد نکنید تا خم نشود سپس به آرامی سر دیگر نی را داخل سیب زمینی خام فشار دهید. می بینید که نی نازک، به راحتی درون سیب زمینی فرو می رود!

حالا یک بار دیگر این کار تکرار کنید اما این بار انگشت خود را از روی نی بردارید. آنچه مشاهده می کنید این است که نی با فشار اندکی خم شده و اصلا نمی تواند وارد سیب زمینی شود!



اما چرا این اتفاق می افتد؟ تفاوت بار اول و دوم در چیست؟

جواب این سوال فشار هوا است.

دفعه اول انگشت شما یک سمت نی را مسدود کرده بود و هوا نمی توانست از نی خارج شود، در نتیجه وقتی سر دیگر نی را به سیب زمینی فشار می دادید هوا کاملا درون نی محبوس شده و به این ترتیب فشار هوای درون نی باعث محکم شدن آن می شد و نی به راحتی سیب زمینی را سوراخ می کرد.



اما در حالت دوم هوای دورن نی به راحتی از سر باز آن خارج می شد و نی تبدیل به همان لوله پلاستیکی نازکی می شد که بود!

به این ترتیب با انجام این تردستی مشاهده کردید که فشار هوا چقدر می تواند نیرومند و موثر باشد و یک نی ضعیف را به لوله ای محکم و نیرومند تبدیل نماید.
 

اعتراف رنگ مشکی

                                                       


آیا تا به حال به این فکر کرده اید که جوهر مشکی چگونه مشکی است؟ آیا می دانستید رنگ مشکی ترکیبی از تمامی طیف های رنگی است؟ آیا اکنون با ناباوری به این صحبت من که همه رنگ ها مثل قرمز، آبی و ...در رنگ این رنگ بی رنگ موجودند، فکر می کنید؟!

جای نگرانی برای این ناباوریتان نیست! ما برای همین این جا هستیم تا با انجام آزمایشی ساده این موضوع را به شما اثبات کنیم. در این آزمایش جوهر مشکی را در شرایطی قرار می دهیم که خودش به تمام رنگ های تشکیل دهنده اش اعتراف کند!

تمام وسایلی که برای این اعتراف گیری عبارتند از:


 یک نوار باریک دستمال کاغذی حوله ای (اگر فیلتر قهوه در دسترس باشد بهتر عمل می کند)

 یک عدد گیره کاغذ
  
 یک لیوان تا نیمه آب 

 مقداری آب (یا سرکه یا الکل یا استون)

 یک عدد ماژیک مشکی (دقت کنید ماژیک معمولی باشد و ماژیک سی دی که ضد آب است جواب نمی دهد!)

                                                         


با تهیه این وسایل نیاز به هیچ خشونتی نیست! دقت کنید که جوهر های مختلف به حلال های مختلف پاسخ گو هستند و اینکه از کدام مایع استفاده کنید که نتیجه بهتر بگیرید بستگی به نوع ماژیک و جوهر آن دارد. بهترین کار این است که چهار لیوان فراهم کنید و همزمان هر چهار حلال را آزمایش نمایید.


اما روش کار چیست؟

ابتدا دستمال کاغذی حوله ای را به شکل مستطیل باریکی بریده و با ماژیک در یک سوم انتهای کاغذ با ماژیک خطی می کشیم.
 
                                                      

 با کمک گیره کاغذ را به لیوان متصل می کنیم طوری که انتهای کاغذ کمی از کف لیوان فاصله داشته باشد. سپس مقداری از حلال را در لیوان ریخته به شکلی که فقط کف لیوان را بپوشاند. دقت کنید که لبه انتهایی کاغذ شما باید درون محلول باشد اما محلی که با ماژیک علامت خورده اصلا نباید وارد حلال شود! قرار ما اعتراف گیری بدون خشونت بود! اگر از حلال های فرار استفاده می کنید لازم است دهانه ظرف را بپوشانید. 

                                                       



کار شما در این جا تمام می شود. اکنون جوهر و حلال را به حال خود بگذارید تا بعد از مدت زمانی نتیجه را مشاهده کنید. می توانید هر 5 دقیقه یک بار سری به مجموعه تان زده و روند کار را مشاهده نمایید. بعد از حدود 20 دقیقه کار تمام است! آنچه در روال کار مشاهده خواهید نمود به شکل زیر می باشد:

                                                      



می بینید که اعتراف صورت گرفته و می توانید در نهایت طیف رنگی جوهر مشکی را مشاهده نمایید! البته اگر شکل طیف رنگی شما متفاوت است تعجب نکنید. جوهر های مختلف از ترکیبات رنگی مختلف تشکیل شده اند. حتی گاهی که از جوهری که در ظاهر مشکی است استفاده می کنید، بعد از اعتراف گیری متوجه می شود که جوهرتان یک مشکی متقلب بوده و دارای تمامی رنگ ها نمی باشد!



اصطلاح علمی این اعتراف گیری که انجام دادید، کروماتوگرافی می باشد.

در علم شیمی این یک نوع روش جدا سازی می باشد که اساس آن اختلاف در سرعت جذب مواد مختلف است و برای شناسایی اجزای تشکیل دهنده ترکیبات به کار می رود. در این آزمایش نیز به دلیل آن که رنگ های مختلف دارای ترکیبات متفاوت هستند موفق به جدا سازی آن ها شدیم.
 

با برف آب را بجوشانید!

یقینا با خواندن تیتر این آزمایش کمی تعجب کرده اید ولی بهتر است فعلا در قضاوت عجله نکنید.

یک بالن کروی یا شیشه در دار محکم بردارید و آن را تا نصفه پر کنید و توسط شعله آن را به جوش آورید. سپس در آن را محکم ببندید و به صورت برعکس به گیره ای متصل کنید و منتظر بمانید تا از جوش آمدن بیفتد. بعد روی آن مقداری آب سرد یا برف بریزید. در کمال تعجب خواهید دید که آب درون شیشه شروع به جوشیدن می کند. جالب این است که اگر به بالن دست بزنید مشاهده می کنید که خیلی هم گرم نیست!
حال می رویم سراغ بررسی این پدیده:
راز این پدیده در این است که بخار آب حاصل از جوشیدن آب درون شیشه تمام هوای داخل شیشه را به بیرون رانده و در واقع زمانی که ما در بطری را بستیم قسمت خالی بطری فقط بخار آب بوده است. در نتیجه زمانی که ما آب سرد روی قسمت خالی شیشه می ریزیم، آن بخار آب تبدیل به مایع می شود. نتیجه این است که فشار در آن قسمت خالی خیلی خیلی کم می شود، و همان طور که می دانیم فشار کم باعث می شود مایعات در دمای کمتری به جوش بیایند. درست است که آب درون شیشه در حال جوشیدن است اما این آب جوش داغ نیست!

تذکر: اگر ظرف شیشه ای نازک و ظریف باشد در اثر خلاء در هم میشکند .